خلاقيت در مديريت
خلاقيت داراي سه مؤلفه است: تخصص، تفكر خلاق و انگيزش كه ميتواند دروني و بيروني باشد، مديران روي هر سه اين خصوصيات ميتوانند اثر گذارند ولي بر روي انگيزش كاركنان بيشتر از دو مؤلفه ديگر تأثير گذار هستند .
افزايش خلاقيت در سازمانها ميتواند به ارتقاي كميت و كيفيت خدمات، كاهش هزينهها، جلوگيري از اتلاف منابع ، كاهش بورو كراسي، افزايش رقابت، افزايش كارايي و بهرهوري، ايجاد انگيزش و رضايت شغلي در كاركنان منجر گردد.
نقش مدير در پرورش خلاقيت، تحريك و تشويق كاركنان، تفويض اختيار به كاركنان، پيدا كردن ذهنهاي خلاق و استفاده از خلاقيت ديگران است. نظام مديريت مشاركتي با تكيه بر خود كنترلي كاركنان، مشورت، تشويق به ابتكار و احترام به افراد، نقش مهمي در پرورش خلاقيت كاركنان ايفا ميكند. تكنيكهاي خلاقيت گروهي شامل تحرك مغزي، گردش تخيلي، تفكر موازي، ارتباط اجباري، شش كلاه تفكر، از تكنيكهاي مؤثر در تقويت تفكر خلاق هستند.