مشكلات جزء لاينفك و جدايي ناپذير هر شغل محسوب ميشوند. در واقع اين خبر چندان هم تازگي ندارد. ولي نكته حايز اهميت، طرز برخورد شما با اين مشكلات است. اينكه تصميم بگيريد به هر نحو ممكن با اين مشكلات بجنگيد يا تسليم محض آنها شويد و يا فقط از دست روزگار كجمدار بناليد. وجود مشكلات كاملاً طبيعي است. شما در هنگام كار با انواع و اقسام مشكلات روبرو خواهيد شد. سعي كنيد طوري رفتار كنيد كه همه شما را به عنوان حلال مشكلات بشناسند و عضو ارزشمندي در گروه محسوب شويد. براي اين منظور ميتوانيد از راهكارهاي زير بهره بگيريد.
- تأييد وجود رخنه و سوراخ در قايق. هاروي مككي معتقد است: انكار و امتناع از پذيرش وجود مشكل، نهايت حماقت و سبك مغزي است، شما در درجهي اول تا وجود مشكل را تأييد نكنيد، نميتوانيد اقدامي براي رفع آن انجام بدهيد.
- ابعاد سوراخ را واقعبينانه بنگريد. ابعاد مشكلات را بزرگ نكنيد. واكنش بيش از حد يا مصيبت نمايي از هر مشكل باعث ميشود نيرو و توان شما بجاي حل مشكل، صرف بزرگنمايي شود. درمورد نيرو، نظارت و كنترلي كه صرف هر مشكل ميكنيد، با دقت وارد عمل شويد.
- منتظر غريق نجات نمانيد. مسئوليت حل مشكلات را خودتان به عهده بگيريد تا بتوانيد بحران را پشت سر بگذاريد. اگر بخواهيد منتظر رسيدن غريق نجات بمانيد تا شما را نجات دهد، شايد پيش از رسيدن هر نيروي كمكي غرق شويد.
- چيزي را پيدا كنيد كه با آن سوراخ را پر كنيد. يأس و نااميدي، هنگامي تشديد پيدا ميكند كه شما دايم مشكل خود را حلاجي كنيد بي آنكه تشخيص خاصي در مورد آن صورت گرفته باشد و يا تحت درمان قرار بگيرد.
- ارزش اين سوراخها را درك كنيد. در مواجهه با هر مشكل، آگاهانه ارزش آن را درك كنيد. مشكلات منشأ يادگيري، بينش نو و فرصتهاي جديد محسوب ميشوند. مشكلات باعث ميشوند قدرت تفكر و تعقل ما تقويت شود، استعدادهايمان بارور شود و از جنبهي كارآيي و تفكر، پيرفت شايان توجهي داشته باشيم.