از جمله مسائل بسيار مهم در اداره امور يك سازمان، تصميمگيري است. "پيتر دراكر" معتقداست كه تاكيد مديريت آينده بر فرايند تصميمگيري و درك اين فرايند است. از اين رو بسياري از صاحبنظران مديريت بر اين باورند كه تصميمگيري مترادف مديريت، يا مهمترين بخش و جوهر آن است. بديهي است كه تصميمگيري به شيوه كارا و موثر، بويژه در دنياي متحول و پيچيده كنوني، مستلزم به كارگيري و برخورداري از مقادير زيادي از اطلاعات ميباشد و در واقع، اطلاعات يك وسيله و ابزار راهبردي مهم در تصميمگيري مديريت محسوب ميشود و بدون شك كيفيت تصميمات مديريت نيز بستگي به صحت و دقت اطلاعاتي دارد كه در زمان تصميمگيري در اختيار وي قرار دارد. گستردگي تحولات و دگرگونيهاي داخلي و خارجي سازمانها و جوامع، بتدريج ضرورت اخذ تصميمات پيچيدهتر را براي مديران آشكار ساخته، بطوري كه امروز بدون دسترسي به سيستمهاي اطلاعاتي مديريت، تصميمگيري به مفهوم علمي آن امكانپذير نيست.
"دونكن" از بارزترين ويژگيهاي انتقال از محيطهاي ساده به پيچيده يا محيطهاي ايستا به پويا را عدم اطمينان و پيشبيني ناپذيري امور و تحولات و وجود تصميمات برنامهريزي نشده ميداند. لذا با توجه به شرايط كنوني حاكم بر سازمانها و جوامع، مديران بايد اهميت داشتن اطلاعات و يا دسترسي به آن، بويژه در رابطه با تصميمات برنامهريزي نشده و كاهش عدم اطمينان را درك كنند. و در جهت دستيابي به اطلاعات دقيق، صحيح و بهنگام به عنوان يك ضرورت اساسي در تصميمگيري، و يك منبع و دارايي گرانبها اهتمام ورزند.