واپسين ماههاى عمر پيامبر خدا (ص) همانند ابر رحمت از روى سر مردم آن روز مىگذشت. آن بزرگوار همراه هزاران ميهمان ديگر خانه خدا، كه از ضيافت رسمى حضرت حق برمىگشتند، به نزديكى سرزمين «جحفه» رسيد. در آخرين محدوده ميقات، جبرئيل بر آن حضرت نازل شد و اولين پيام رسالت بعد از توحيد را، كه اهميتش به اندازه 23 سال رسالت بود، بر پيامبر(ص) ابلاغ كرد تا او براى آخرين بار پيام ولايت (1) را بازگويد و حجت را بر مردم آن روز و نسلهاى آينده تمام كند. از اين رو در آن جمعه مبارك در سه منزلى ميقات جحفه (2) فرمان تجمع حاجيان از بيت برگشته را صادر كرد. بلال اذان نماز را شروع نمود و پيامبر خدا(ص) كلام وحى نازل شده بر خويش را چنين زمزمه كرد:
"يا ايها الرسول بلغ ما انزل اليك من ربك و ان لم تفعل فما بلغت رسالته، و الله يعصمك من الناس ان الله لا يهدى القوم الكافرين."( مائده/67)
اى پيامبر آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده كاملا به مردم برسان؛ اگر آن را [به جهاتى مانند تقيه و ...] ابلاغ نكنى، رسالت خداوند را انجام ندادهاى. خداوند تو را از جميع خطرات [احتمالى] نگاه مىدارد و خداوند جمعيت كافران [لجوج] را هدايت نمىكند.
پس از اجتماع مردم، درست كردن جايگاهى از جهاز شتران براى پيامبر گرامى اسلام و برگزار شدن نماز ظهر به جماعت، رسول خدا (ص) در برابر آنان ايستاد، ولى ايستادنش هيات خاصى داشت؛ زيرا مىخواست وحى را ابلاغ كند و در آخرين حج خود به آنان بگويد كه، خلا وجودى رسالت را امامت پر خواهد كرد، وصايت جايگزين آن خواهد شد و زمين از حجت خالى نخواهد بود. شما در پناه زعامت وصى من به سعادت هميشگى خواهيد رسيد. او پرچمدار دينى، سياسى، اجتماعى و الهى شما خواهد بود و شما را به ساحل نجات خواهد رساند.
روز عيد سعيد غدير يكي از اين ايام سرور آل محمد(ص) است كه بعنوان «عيدالاكبر» ناميده شده است. اين روز، روز اكمال دين و اتمام نعمت هاي پروردگار، به خاطر واقعه غدير و انتصاب شايسته و بحق حضرت علي(ع)- به امر الهي- به جانشيني رسول معظم(ص) ميباشد.
از اينرو شايسته خواهد بود كه به پاس قدرداني از اين نعمت عظيم الهي و عرض ادب به ساحت مقدس اميرالمؤمنين علي(ع)، عيد سعيد غدير را در خانواده و اجتماع با شكوه فراوان برگزار نماييم و از بركات معنوي اين روز عزيز بهره مند باشيم؛ آمين.