پشت دلتنگي - مصطفي رحيمي نيا

پشت دلتنگي

شاعر : مصطفي رحيمي نيا

آسمان خاكستري،

لاجرم اما زمين،چون هميشه …دوار

مثل جسم زندگي،آفتاب بي فروغ

روي ابري بستري!

و زمان…مملو از ثانيه هايي تب دار

اه…از همهمه هايي

كه به شدت مي كشاند روح مرا،

تا به سكوت…تا به فراسوي جهان اشيا

وچه زيبا مي گفت،

شاعرمسافر تنهايي!

: پشت دلتنگي خود ولوله اي مي شنوم

به كجا ختم شدست،

راه تنهايي من….؟