وقتي دچار غربت اينجاييم

هر قطره آب

اگر چه گندابهاي مسير

/ باور دريايي اش را زدوده اند

با اين همه

/ در ضمير خويش

/ درياي كو چكي است

و من در اين لفظ

/ به مبهم ترين معني

/ كه به هيچ كوزه در نشايدش آوردن

چون ناكجا كه نيست

/ ولي هست

و جز به تجربت

دركي عميق

/ از اين وهم بي رنگ

/ ميسر نمي آيد

من از آن

/ به قال مختصري در مي گذرم

كه به حسي غريب مي ماند

و به جز زباني غريب در نمي آيد



*



دنيا آتشكده ي موقتي است

تا من و تو

/ در آن بنشينيم

نه عبوس

/ كه چون ققنوس

/ دوباره شدن را

/ و به اميد ديداري در ناكجا

مرا اين معني

/ با غروب مأنوس كرده است