سبكبارتر از ابر

بي مرگ سواران شب حادثه هاييد

خورشيد نگاهيد و در آفاق رهاييد



مرداب كجا فرصت پيدا شدنش هست

آنگاه كه چون موج از اين بحر برآييد



چون صخره صبوريد شب شيطنت باد

رنجوريتان نيست از اين فكر رهاييد



در سينه ي تان زهره ي صد موج نهفته است

حالي كه سبكبارتر از ابر شماييد



شب تا برسد ياد شما مي سد از راه

در ياد شماييم كه آيينه ي ماييد



آن روز نبوديم كه اين قافله مي رفت

با ما كه نبوديم بگوييد كجاييد



مانديم و نرانديم و نشستيم و شكستيم

رفتيد و شنيديم شهيدان خداييد