اي عشق

بي تو هواي خانه ي ما سرد مي شود

برگ درخت باور ما زرد مي شود



شب بي تو روي صبح نمي بيند اي دريغ

خورشيد بي تو منجمد و سرد مي شود



زيباترين بهانه در اينجا حضور توست

ور نه زمين هوايي و ولگرد مي شود



در غيبت بهار درخت از چه بشكفد؟

باران كه نيست باغچه دلسرد مي شود



امكان هر ترانه تويي اي ملايمت

ورنه ترانه زمزمه ي درد مي شود