دوشنبه ۱۲ اسفند ۹۸ | ۲۰:۱۱ ۷۴ بازديد
يك كبوتر سياه
يك كبوتر سفيد
در كنار هم
/ با دو قلب گرم
/ با دو دست مهر
روي ناودان خانه ي گلي ما
/ لانه اي درست كرده اند
/ از درخت و سنگ و گل
روزها
/ بر زمين آفتابي حياط مان
/ راه مي روند
گاه در ميان ابر
/ چون دو نقطه ي قشنگ
/ ناپديد مي شوند
شب دوباره ناودان خانه ي گلي ما
از صداي دوستي آن دو يار مهربان
آن سپيد و آن سياه
آن كبوتران
/ شلوغ مي شود
*
آه اي كبوتر سپيد من!
كاش
/ مردمان روزگار ما
چون تو
/ يك دل سپيد و ساده داشتند
آي كودكان ساده ي سياه
/ چه مي كنيد
من دلم برايتان گرفته است .