يك قلم ناسزا به محتكر ، قربتا الي الله

امسال سال موش است

سالي كه هزار نقشه براي مردم كشيدي

و نيرنگ را

در محضر موش اعظم تلمذ كردي

دلت مثل پستو تاريك است

/ مي دانم

و واحد هاي درس « نداريم » را

/ تمام كرده اي

الهي اصلاً نداشته باشي

مردم كه هيزم تري به تو نفروخته اند

تو را امريكايي مي دانند

آنها از اينكه بايد در صف بمانند

/ دلخور نيستند

من بارها ديده ام

براي خون دادن

چقدر صف را تحمل كرده اند

و براي ثبت نام در بسيج

و براي رأي دادن هم

/ داخل صف دعا مي كردند

خواهرم مي گويد:

/ تحملش آسان نيست

چگونه مي شود اين همه معطل خوردن شد

تو مي خواهي خواهرم فرصت نكند

/ براي رزمندگان دستكش ببافد

تو همين را مي خواهي

/ امريكا نيز

الهي هر چه در پستو داري زنگ بزند

مثل دلت كه زنگ زده است

مثل ترياك قهوه اي شده است

تو نشئه ي پولي

اما يادت باشد

كه ما هم كم نيستيم

زبانمان مدتهاست

با ذكر « بسم الله » بيعت كرده است



*



تو در شب نشيني هايت

موش را با گربه آشتي دادي

تا كبوترها را بترساني

و خيال كردي اگر نداشته باشيم

با تو هم صدا خواهيم شد

الحق كه مثل موشي

از نوع موش كور

لاجرم كور خواندي

مادرم مي گويد:

باكي نيست اگر قند نيست

خرما و كشمش هست

اگر اينها هم نيست

نخوردن هست، خدا هست



*



قلب تو اي پستونشين حقير

قلب تو مثل سكه هاي زمان طاغوت است

يك روي آن به عكس شاه مزين است

و روي ديگر آن عكس يك شغال

تو تلفيقي از شاه و شغالي

اين سكه ديگر رايج نيست

و آخرين مهلتش پريروز بود

سرانجام تو هم نزديك است

چرا كه ما پشتمان

از حضور مردم گرم است

مي دانيم كه نخواهي ماند

آن سان كه ديگران نماندند

اما چه كنيم كه تو هنوز هستي

تو همه جا هستي

اما چون لوازم يدكي نايابي

و مثل زباله

/ ميل انبار شدن با توست

تو فراواني، عيناً كمبود

تو ميل داري انبارت ورم كند از گوشت

/ مثل شكمت

شكل تو مثل كاريكاتور

/ لوچ است و خنده دار

و انديشه ات

مثل بازارهاي سر پوشيده نمور است

و بينش تو در حدود ويترين است

به مرگ تو قسم

/ تو را از شاخه ي بودن خواهيم چيد

و تو را مثل يك تيرآهن

لاي آجرها خواهيم گذاشت

و تو را با قلب پر از سيمانت

/ به استانبولي مي ريزيم

و جرزهاي خانه مان رامي بنديم

تا از هجوم سرما در امان باشيم

تا بي دغدغه نماز بخوانيم

آه كه تو چقدر بدبختي

و در هواي آفتابي قدم زدن را نمي فهمي

و نمي داني كه بخشش چه لطفي دارد

بي شك سال آينده سال ماست

سال را ما تعيين مي كنيم

حتماً بايد سال كبوتر باشد

و ياد آن روز چقدر شيرين است

كه تو را در پستو دفن كنيم

و در هواي پر از فراواني

به خدا فكر كنيم

السلام عليك يا آفتاب!(تكبير)