دريا تويي

ما بي تو تا دنياست دنيايي نداريم

چون سنگ خاموشيم و غوغايي نداريم



اي سايه سار گرم بي ترحم

جز سايه ي گرم دستان تو جايي ندارم



تو آبروي خاكي و حيثيت آب

دريا تويي ما جز تو دريايي نداريم



خورشيد چشم توست، چشمان تو خورشيد

تا نشكفد چشم تو فردايي نداريم



وقتي عطش مي بارد از ابر سترون

جز نام آبي تو آوايي نداريم



شمشيرها را گو ببارند از سر بغض

از عشق ما جز اين تمنايي نداريم