مخفي از ديده دشمن

مخفي از ديده دشمن

شاعر : رضا مؤيد

اي فروزان گهر پاك بقيع
گل پرپر شده در خاك بقيع

با سلامت كنم آغاز كلام
اي تو را ختم رسل گفته سلام

اي فداي حق و قرباني دين
كرده يك عمر نگهباني دين

تنت از درد و الم كاسته شد
تا كه دين قامتش آراسته شد

از عدو ظلم و شرارت ديده
چون پدر رنج اسارت ديده

خار در پاي و رسن در بازو
رفته‌اي با اسرا در هر سو

كرده خون خاطرت اي شمع ولا
محنت واقعه‌ي كرب و بلا

كربلا ديده‌اي و كوفه و شام
اي شهيد از اثر ظلم هشام

آتش و غم پر و بالت را سوت
زهر كين شعله به جانت افروخت

اثر زهر به زين آلوده
كرد اعضاي تو را فرسوده

خود تو مظلومي و قبر تو خراب
ديده‌ي دهر از اين غصّه پر آب

شيعه را دل ز عزايت شده داغ
كه بود قبر تو بي‌شمع و چراغ

ظلم اين است كه دور از ادراك
كرده يكسان حرمت را با خاك

نزد آن طايفه‌ي زشت مرام
بوسه بر قبر شما هست حرام

با چنين ظلم و ستم از اعدا
بهتر اين است كه قبر زهرا

مخفي از ديده‌ي دشمن گرديد
تا زهر حادثه ايمن گرديد