نه ، خداحافظي مكن

نه ، خداحافظي مكن

شاعر : علي اكبر لطيفيان

باطن ترين من، نه خدا حافظي مكن
هرچند ظاهراً، نه خدا حافظي مكن

من نيمه توأم جلويت ايستاده ام
با نيمِ خويشتن، نه خدا حافظي مكن

يك اهل بيت را ته گودال ميبري
اي خمس پنج تن، نه خدا حافظي مكن

اصلاً بدون من سفري رفته اي ؟ بگو ...
...حالا بدون من، نه خدا حافظي مكن

پس حرف مي‌زني كه خداحافظي كني
اينگونه نه نزن، نه خدا حافظي مكن

شايد كسي نبُرد خدا را چه ديدي
با كهنه پيرهن، نه خدا حافظي مكن

اين سمت عزيز، محترم، با كفن ، ولي
آن سمت بي كفن، نه خدا حافظي مكن

بعد از تو چند مرد به دنبال چند زن
بعد از تو چند زن.... نه خدا حافظي مكن