عقيق يمن - علي اكبر لطيفيان

عقيق يمن

شاعر : علي اكبر لطيفيان

 خوب است هر عاشق قرني داشته باشد               در دست عقيق يمني داشته باشد

گرميل به قربان شدني داشته باشد                بدنيست كه معشوق « لن » ي داشته باشد

اين جذبه عشق است كه ردكردمت اينجا

ورنه پي چشمم نمي آوردمت اينجا

تو فرق نداري به خدا با پسر خويش                     اينگونه عمو را مكشان پشت سر خويش

خوب است نقابي بزني بر قمر خويش                   تا قوم زمينت نزند با نظر خويش

آخر تو شبيه حسني، حرز بيانداز           

تو يوسف صحراي مني، حرز بيانداز

ماه از روي چون ماه تو وامانده دهانش                  زلف تو پريشان شد و دادند تكانش

حق دارد عمو اين همه باشد نگرانش                     اين ازرق شامي و تمام پسرانش...

كوچكتر از آنندبه جنگ تو بيايند

گر جنگ بيايند به چنگ تو ميايند

زن ها چقدَر موي پريشان تو كردند                       از بس كه دعا بر تو و بر جان تو كردند

وقتي كه نظر بر قد طوفان تو كردند...                       وقتي كه نگه بر تو و ميدان تو كردند...

گفتند: نبردش چه نبردي است! ماشالله

اين طفل حسن زاده چه مردي است! ماشالله

بالاي فرس بودي و بانگ جرس افتاد                       بانگ جرس افتاد و به رويت فرس افتاد

از هر طرفي بال و پرت در قفس افتاد                        سينه ت كه صدا كرد، عمو از نفس افتاد      

از زندگي ات ، آه، تو را سير نكرده؟

چيزي وسط سينه ي تو گير نكرده؟

ميل تو به شوق آمد و ضرب المثلت كرد                     آئينه جنگيدن مرد جملت كرد

آنقدر عسل گفتي و مثل عسلت كرد                          با زحمت بسيار عمويت بغلت كرد   

از بسكه عدو سنگ به ظرف عسلت زد

اندام تو در بين عسل ريخت كِش آمد

دور و برت آنقدرشلوغ است كه جا نيست                   خوبي ضريح تو به اين است جدا نيست

بر گيسوي تو خون جبين است، حنا نيست                  نه ...بردن اين پيكر تو كار عبا نيست

      بايد كه كفنپوش بلندت بنمايم

     آغوش به آغوش بلندت بنمايم

يك لحظه تو پاشو بنشين...جان برادر                   آخر چه كنم ماه جبين ...جان برادر؟

تا پا مكشي روي زمين...جان برادر                            از كاكل تو مانده همين؟...جان برادر

جسم تو زمين است . عمو مي‌رود از دست

تو مي‌روي از دست ، عمو مي‌رود از دست