ابن رضاي دگر آمد

ابن رضاي دگر آمد

شاعر : غلامرضا سازگار

خيزيد و ببينيد تجلاي خدا را
در بيت ولا مشعل انوار هدا را

آن عبد خدا وجهه معبودنما را
رخسار علي ابن جواد ابن رضا را

در نيمـه ذيحجـه نـدا داد منـادي
تبريك كه آمد به جهان حضرت هادي

پيچيده در امواج فضا بوي محمد
گويند خلايق سخن از خوي محمد

بينيد عيان طلعت دلجوي محمد
در آينه روي علي روي محمد

الحق كه جواد ابن رضا را پسر آمد
بـر ابـن رضا، ابن رضاي دگر آمد

دل خانه و چشم همه فرش قدم او
لبريز شده ظرف وجود از كرم او

آورده حرم سجده به خاك حرم او
صد حاتم طايي است گداي درم او

از پاره دل در قدمش گل بفشانيد
عيدي ز رضا و ز جوادش بستانيد

اي طلعت زيباي تو خورشيد هدايت
اي گوهر رخشنده نه بحر ولايت

ذات ازلي را ز ازل دست عنايت
فضل و كرم و جود تو را نيست نهايت

بـودنـد امامان همـه هادي ره نـور
بين همه نام تو به هادي شده مشهور

هنگام سخن بوسه عيسي به لب تو
با ياد خدا سال و مه و روز و شب تو

دل‌هاي محبان خدا در طلب تو
نام تو علي آمد و هادي لقب تو

چارم علي از آل رسول دو سرايي
قرآن روي دست جواد ابن رضايي

اي روح دعا از نفس گرم تو زنده
بر اشك دعاي تو اجابت زده خنده

تو عبد خداوندي و خلقي به تو بنده
صورت به روي پات نهد شير درنده

جنت گل روييـده‌اي از فيض نـگاهت
رضوان چو يكي سائل بنشسته به راهت

ما نور ولايت ز كلام تو گرفتيم
ما وحي خدا را ز پيام تو گرفتيم

ما كوثر توحيد ز جام تو گرفتيم
ما خط خود از مشي و مرام تو گرفتيم

تا صبح جزا رو به روي خاك تو داريم
ما جامعه را از نفس پـاك تـو داريم

تو گوهر نه بحري و درياي دو گوهر
سرتا به قدم حيدر و زهرا و پيمبر

بوسيده جوادت چو كتاب الله اكبر
هم يوسف زهرايي و هم بضعه حيدر

هم طاهري و هم نسب از طاهره داري
هم در دل هر دلشده يك سامره داري

عيسي دمي و فيض دمت باد مبارك
در ديده هستي قدمت باد مبارك

هر لحظه به خلقت كرمت باد مبارك
تجديد بناي حرمت باد مبارك

كردم چـو بـه ديـدار رواق حرمت سير
ديدم كه در اين خانه عدو شد سبب خير

زيبد كه به پاي تو سر خويش ببازيم
بر صحن تو و قبر و رواق تو بنازيم

در نار حسد خصم حسودت بگدازيم
اين كعبه دل را همه چون كعبه بسازيم

تا كور شود دشمن و تا دوست شود شاد
گرديـد دوبـاره حـرم پـاك تـو آبـاد

اي سامره‌ات كرب و بلاي دگر ما
بر خاك درت تا ابدالدهر سر ما

وصف تو دعاي شب و ذكر سحر ما
مهر تـو بـه بـازار قيامت ثـمر ما

عالم بـه ولاي تو ننازد به چه نازد؟
«ميثم» به ثناي تو ننازد به چه نازد؟