فرصت براي بال

فرصت براي بال

شاعر : رضا جعفري

پلكي به هم زد آدم و ناگاه ديد هست
وقتي كه در حياط حرم مي وزيد هست

بعدا يقين به نور شما كرد ديد نيست
با شك نگاه كرد خودش را و ديد هست

پس بي خيال زردي پائيز شد و گفت :
تا انبساط سبز شما هست عيد هست

هر لحظه كهنه مي رود و تازه مي رسد
اينجا چقدر آمد و رفت جديد هست

از سينه چاكهاي شما كم نميشود
در دشت لاله خيز هميشه شهيد هست

با سنگهاي فرش حرم حرف مي زنم
اينجا چقدر سنگ صبور سفيد هست !

دل را به دست پنجره فولاد مي دهم
اينجا براي هر دل بسته كليد هست

من از كبوتران حرم هم شنيده ام
فرصت براي بال اگر مي پريد هست