شعري از عليرضا سپاهي لايين

باش ( براي دخترم )

شاعر : عليرضا سپاهي لايين

در بد ترين شرايط ممكن اسير باش
اما هميشه مرد بمان و دلير باش!

اين انتظار اگرچه زياد است ، دخترم
از كودكي عبور كن امروز و پير باش؛

بالا بگير سر كه ببينند سروران
حاجت به نان منتشان نيست ؛ سير باش!

يك ‌چند مثل كودك چوپان كه بوده‌ام
قانع به آب چشمه و نان و پنير باش

هنگام گريه مثل همين دوش آب سرد
مصداق سربلندي يك سربزير باش!

حتي اگر كه هيچ ندادند غير سنگ
آزاده باش و كوه تحمل‌پذير باش!

يك روز اگر كه چاره به غير از قفس نبود
طوطي نباش ونعره بزن ؛ ماده شير باش!

ديگر به فكر نامه لطف كسي نمان
جايي كه شاه نيست عزيزم، فقير باش!

بگشاي چشم و در شب كوران سايه زاد
با آن نگاه شوخ و قشنگت بصير باش!

اين روزها كه مي‌گذرد........نيز بگذرد
فردا گواه واقعه‌اي ناگزير باش؛

فردا ببين كه خاك به جاي است و باد نيست
آنگاه در مسير هوا سختگير باش!

بگذار بگذرند ازاين سان كه مي روند
حاشا شبيه‌شان نشوي ؛ بي نظير باش!

آنگاه دست خالي و بي تيغ و سربلند
يك عمر در ولايت خوبان امير باش!