ادوار او

چه غريبانه به دنبال خدا مي گردي
مگر امروز تو از زير درخت لب جوي

سبدي نارنجي

كه در آن آب زلال
چيده بودي ببري

بفشاني به گل سوسن و ياس
تو ز يادت بردي ؟
در ميان سبدت
آب و گل را بفشار
تا گل و آب به هم آميزد
و سپس

روي آن با كمي از برگ بلور
سايه ساري بگذار

تا در آن چشمه تو عكس ازلي را يكبار

و اندر آن نقش خيال

نور انوار خدا را بيني