چشمه قعر

موعد وصل تو جانا دل بي تاب ربود
نور طغيان تو از دي شب مهتاب ربود

جان بيتاب من از عالم مهتاب رهيد
تا كز آن چرخش بيتا صفت خواب ربود

يارب اين رايحه از نور كدامين بصر است
كين چنين راحت جان از كف آداب ربود

چشمه قعر تو همبازي اشكان من است
كآتش قهر تو تاريكي سرداب ربود

در لواي تو مگر آتش هجران خاموش
ورنه ديدم كه چسان ميل تو از آب ربود

چه مسيحا نفسي كز نفس اينجا داري
چه حكيمانه بذهكاري ام از باب ربود

جرعه اي ده كه ز اعجاز تو هر نابينا
بنگرد طائي و داروغه و ارباب ربود