پاداش عابدان

پاداش عابدان

شاعر : مولانا

خدايا، مطربان را انگبين ده
براى ضرب دست آهنين ده

چو دست و پاى وقف عشق كردند
تو همشان دست و پاى راستين ده

چو پر كردند گوش ما ز پيغام
تو شان صد چشم بخت‏ شاه ‏بين ده

كبوتروار نالانند در عشق
تو شان از لطف خود برج حصين ده

ز مدح و آفرينت هوش ها را
چو خوش كردند، همشان آفرين ده

جگرها را ز نغمه آب دادند
ز كوثرشان تو هم ماء معين ده

خمش كردم، كريما، حاجتت نيست
كه گويندت: «چنان بخش و چنين ده‏»