سجده به درگاه خدا مى‏زنيد

سجده به درگاه خدا مى‏زنيد

شعله به دامان ندا مى‏زنيد

ما به ندا آمده‏ايم بس نبود

جز من خاشاك كسى خس نبود

آب روان را به روان آوريد

روح و روان را به جوان آوريد

آب روان بحر وجودم نم است

اشك من از روزنه‏ى شبنم است

شب بنما آيه‏ى قرآن خويش

بهر سماع و دل و عرفان خويش

دل به جلاخانه ي قرآن اسير

حاجت اين دلشده هم پند پير

بوعلى هم بنده‏ى خان شماست

بولهب هم دشمن جان شماست

سوختم اين دلشده درمان نشد

دربدر از كوى رفيقان نشد

قامت محراب مرا انزواست

اين چه دوائيست كه هرجا رواست

چرخش تسبيح و طوافست عمل

صلح و به شمشير غلافست عمل

چون خم شمشير تو ابرو بود

ماه به افتاده‏ى گيسو بود

ور نه همان خال تو دامم بود

قاتل بى‏دانه‏ى جانم بود