طاس من افتاده به اثنى عشر

طاس من افتاده به اثنى عشر

روح تو افتاده به روح البشر

فتنه‏ى شاه از رجز آغاز شد

نام يتيمان همه سرباز شد

قلعه به دستان ابابيل رسيد

طعمه به دامان عزازيل رسيد

نام وزيران به زبان‏ها فتاد

قرعه‏اى افتاد و زيان‏ها فتاد

شاه به ميدان شد و عورت گرفت

عورت خود بر سر و صورت گرفت

آه كه شب را به سحر باختم

من سپر از بهر خطر ساختم

تا كه زنم بر دل شطرنج خويش

پاره كنم جدول پر رنج خويش

سفره‏ى دل پر شده از نون او

نوك قلم بر رخ مجنون او

رخ بنما تا كه روم در سجود

بود تو بوده است ز ازل در نبود

دف بنواز اين قلم اندر سماست

رقص قلم معنى ذكر و دعاست

تا قلم از آتش تن در گرفت

سوز درون نام تو از سر گرفت

كى شود از دار تو من پر كشم؟

از سر ديوار برين سر كشم؟