رفته به گل

 ره باريك و شب و قمرى در راه قبور

خسته از ناله و از همهمه‏ى شهر به دور

ديد موجى به سراغ دل مجنون آيد

يا سراغ دل ليلى شده‏ى زنده به گور

گفت اين شور و شر از بهر كه آماده كنى؟

يا به ليلى رسد اين آتش و يا لانه‏ى مور

گوشه چشمى بنما از دل دريايى خويش

موج سركش نرسد بر دل تنهاى صبور

همچو يابوى فرو رفته به گل خواهى شد

بس كن اى فتنه‏گرى‏ها ز سر باد غرور