جام جم

گرچه مستيم و خراب از مى و پيمانه بگو

واژه‏اى از چمن و نرگس و پروانه بگو

آن جوانى به كجا رفته و در دانه‏ى كيست؟

گر بود پاسخى از ساغر و دُردانه بگو

ما ز اغوا شدگان دم خمّارانيم

اى گذر كرده بر آن ساقى خمخانه بگو

گفتم از جام جم اينك نرسد پيغامى

جام سرمستى ما را تو به جانانه بگو

اى سراينده‏ى جم، ز عالم ويرانه مگو

بس كن اين مرثيه‏ها را تو ز كاشانه بگو

آشنايان ز تو آموخته‏اند اى قاصد

رسم اخفاگرى در مجلس بيگانه بگو

هوشياران ز بصر رشته گيسو ديدند

باصر از پيچ و خمش بر دل ديوانه بگو