آلاله و شمع

بار ديگر در ميان موى او رسوا شديم

در ميان عاقلان ديوانه و شيدا شديم

بار ديگر در ميان شست پر معناى او

غايب از چشمان و دلها نام بى‏معنا شديم

اى سراب اين هاله و اين دام و اين پژواك چيست؟

كين چنين آواره در ايام بى‏فردا شديم

اى چمن از آبراهم بگذرد برگى دگر

زين سبب مجنون سرگردان هر ليلا شديم

لاله زاران در مصاف ساده‏انديشان بسوخت

با قدم همراه كام و ناى واويلا شديم

واى بر آلاله با شمع و شراب و عندليب

سوخت در دستان محرم ما هم اعطينا شديم

نام باصر را به سنگى كنده‏ايم از بى‏كسى

بى كسى عنوان ما و ما كنون تنها شديم