خيره سر

در نگاهى كه تو را در سفرم مى‏جويم

خال و خلخال رخت در قمرم مى‏جويم

بشنويد اين سخن از زخم كهنسال فراق

كه عافيت كو كه من اندر ثمرم مى‏جويم

سال‏ها عمر من همراه خطر فانى شد

باز در راه تو جانا خطرم مى‏جويم

سوخت در سايه‏ى افيون تن پژمرده و ديد

آن چه اين جا همه را در جگرم مى‏جويم

مدعى گفت بيا غم به سرانجام آريم

گفتم اين ره ز دل خيره‏سرم مى‏جويم

همچو يابوى فرو رفته به گل مى‏مانم

علم اعجاز ز پالان خرم مى‏جويم

خير ما را تو ز درياى عدم مى‏جويى

من به سرداب درونى اثرم مى‏جويم

باصر اين قاصدك از كوى رفيق آمده است

باده‏اى بهر وى از چشم ترم مى‏جويم