در برينم طعمهى گندم خورم
در زمينم طعنهى مردم خورم
در رحم بودم كه خوردم خون دل
گر نمىخوردم محال است جُم(تكان خوردن) خورم
در ميان برزخ اين تن آرميد
ماتمى دارم كه از كژدم خورم