سد جوع

بيا اى نور عالم تاب بنگر

كه در عالم بجز عصيان ندارم

من آنم كز فراقت گشته محزون

در اين احزان لب خندان ندارم

به سد جوع اگر محتاج گشتم

به لطفش شاكرم گر نان ندارم

صداقت پيشه كن گفتار ما را

كه وقت و صحبت جبران ندارم

بيا اى يوسف اندر خانه‏ى دل

كه ديگر طاقت هجران ندارم

خدايا آن چنان كن پاسدارى

كه چشم ديدن گريان ندارم