بي دانه

در ميان من و گيسوى تو هم شانه‏ى بسيار اينك

شانه در دست و دل اندر طلب لانه‏ى بسيار اينك

هر كه در موى تو غافل شده از تخت و مقام

ما ز غفلت نخوريم حسرت دردانه‏ى بسيار اينك

دل در اين وادى دلدادگى از دوش نخفت

شكوه‏ها ديده از آن بلبل بى‏دانه‏ى بسيار اينك

سوخت از دورى رخسار تو اى سرو خرام

باده با ساغر و ميخانه‏ى بسيار اينك