درويش و جام

 پير خويشم با تو دارد شكوه از تقدير خويش

اى خوش آن دل را كه گيرد راه با تدبير خويش

چون به خاك افتادگان افلاك را محزون مكن

بارش باران گذارد دانه و تأثير خويش

جامه‏ى زرين و خام و خامه‏ى درويش و جام

بى‏ريا سردار خويشند با ريا زنجير خويش

من گداى گوشه‏ى چشم تو و ابروى يار

گشنه‏ى ديدار كويت گشته‏ام من سير خويش

خانه و كاشانه كى چون طاق مينا سر كشد؟

لاجرم خواهد كشيد اما پى تعمير خويش

واژگانيم از ازل ما تا ابد معنى شديم

اى معانى فرصت اين دل را كند تفسير خويش