سينين

دل سينايى‏ام جانا بلاى سينه سوزم شد

بيا سينين من بشنو كه طورم شام و روزم شد

خداى ديگرى اينجاست سزاى ما همين دنياست

كه دنيا زشت و گه زيباست سرابش كينه توزم شد

به موسى گفت سلطانى كزين دنيا چه مى‏دانى

بگفتا موسى عمران كه رخسارش عجوزم شد