آرزو

نعره كردم كه مرو از شب تارم كه نشد

گفته بودم كه بيايى به مزارم كه نشد

ما كه رفتيم از اين دار مكافات عمل

هر عمل نى شده و بوته‏ى خارم كه نشد

حرف حق را تو به درگاه خدا آور و بس

كين حقيقت طپش قلب خمارم كه نشد