مجاز

آن كه با تكيه به زانو پس ديوار بماند

بى مى و ميكده و ساقى و خمّار بماند

گو مجوئيد دگر در دل بستان ابرام

كه چمن در دل خود بى‏كس و بى‏يار بماند

آتش اندر طلب آب حيات است امشب

هر كه اندر پى حيوان شده در نار بماند

صاحب دولت و شوكت لقب فقر گرفت

گرچه منصور زمان بر لبه‏ى دار بماند

گوهر ديده‏ام از روز ازل مى‏بيند

كه فنايى شده اسكندر و دادار بماند

مطلب باده‏ى سرمستى در اين بحر مجاز

كآبرو برد و كنون باده‏ى فرار بماند