مدائن

ساغرى را زِ ازل عالم ربانى داد

يك نشانى زِ جنان بر دل انسانى داد

برگ سبزى كه كنون تحفه‏ى درويشان است

ذره‏اى زِ عالم عدن است كه مهمانى داد

برو فيض از قلم و نون اديبانش گير

كه به تفسير خود از آيه‏ى قرآنى داد

ار كه قارون نمك از سفره‏ى ايتامش برد

وعده‏ها داده و آن مائده پنهانى داد

زير ايوان مدائن كه بود كسرى را

كاخى از گرد فرو خفته‏ى ويرانى داد

اى كه در عقل و فراست يد طولا دارى

مدعى را كه زبان معنى نادانى داد

گه قسم بر لب زيتونى و گه گندم را

بر لب آدم و حوا و پريشانى داد