دايه

 بى تو مهتاب دلم ماه سياهيست

سالى شده هر لحظه و دل بى‏تو تباهيست

جان منتظر ذره‏اى الهام خدايست

دل بى من و بى راحله دنبال تو راهيست

بى اذن تو مستانه خورد دايه ز بيمار

ايوب زمان گشنه پى حكم الهيست

دل را تو به دريا زده‏اى چون دل ذوالنون

دستان من اى باصر غمديده چو ماهيست