موي پريشان

 اثر از سلسله‏ى موى پريشان تو نيست

قوت من درد و غم و قوّتى از نان تو نيست

بِنِگر در خم ابروت چسان مى‏گريم

كه دگر بوى خوشى بر سر ايوان تو نيست

يكدم از لطف نظر بر من مسكين انداز

گرچه در آن مژه يك قطره‏ى باران تو نيست

مى‏سپارم به خدا كين هبه از سوى خداست

دانم اين لطف گران در يَد ياران تو نيست

اگر آن صوفى صافى دهدت پند تو را

تو به رقص آيى والحق كه ز عرفان تو نيست

عاقبت باصر سر گشته به آبادى شد

كه اميدى به يم و بركه‏ى جوشان تو نيست