لبان فاطمه خندان

لبان فاطمه خندان

شاعر : هادي ملك پور

يگانه اي و نداري شبيه و مانندي
كه بي بديل ترين جلوه خداوندي

معطل اند هزاران فرشته كاسه به دست
عسل بياوري از آن لبي كه مي خندي

به قصد كشتن شاعر شدند هم پيمان
دوچشم مست تو با ابروان پيوندي!

تمام عرش خدا در طواف گهواره
نگاه خيره ي زهرا به طفل دلبندي

به نيمه رمضان و ميان صوت اذان ...
رطب رسيده به دستان آرزومندي

نمي شناخت رسول خدا سر ازپايش
نمي رسيد به آن لحظه ي خوشايندي

نوشته اند تو را از بهشت آوردند
نوشته اند ز عطري كه مي پراكندي

لبان فاطمه خندان و چشم مولا اشك
نوشته اند تو مولود اشك و لبخندي

براي خيل غلامان چه خوب مولايي!
براي حيدر و زهرا چه ناز فرزندي!

گدا كه فرق ندارد تو سفره ات پهن است
درِ اميد به روي كسي نمي بندي