
شعر معاصر و انقلاب همان طور كه از نظر مقام معظم رهبري نيز بر مي آيد، از نظر كميت و كيفيت در پله هاي بسيار فراتر از حد مورد انتظار خود بوده است اما اين انتظارات نتوانسته به معرفي يك چهره حتي در چند قرن گذشته منتهي شود.
شعر با روح مردم ما همواره سازگارتر بوده است اما نسبت به آنچه بايد باشد عقب تر است. بنابراين واقع بينانه است كه بخواهيم شاعران در حد خود متوقف نشده و واقع بينانه خود را بالا ببرند. اگر شعر امروز ما را نسبت به آنچه به دست آورده است قناعت كند، در واقع نسخه زوال خود را پيچيده چرا كه اين حس به منزل رسيدن به معناي در جا زدن است.
شرايط تاريخ امروز دنيا، مي طلبد كه شاعران ما نسبت به گفتمان انقلاب اسلامي وظيفه صيانتي و حمايتي بيشتري احساس كنند.
- شهرام شكيبا درباره واكنش شاعران به «بيداري اسلامي»به هر حال شعرا هم رفتارهاي گوناگوني دارند. برخي سريع تر واكنش نشان مي دهند و برخي ديگر از شاعران به گونه اي هستند كه موضوعات بايد بيشتر برايشان دروني شود. در اين زمينه كارهاي زيادي توليد شده است كه امروز نمي توانم در باره ماندگاري شان نظري بدهم چون داوري در آينده خواهد بود. البته نكته اي كه در اين زمينه وجود دارد، توجه به اين است كه توليد چنين آثاري نبايد با رويه ژورناليستي همراه باشد.
خيلي از دوستان شاعر هستند كه از طرفي نسبت به مسائل و موضوعات، سريع واكنش نشان مي دهند ولي از طرفي اثرشان، يك اثر سهل و ژورناليستي است. حتي اگر يك مساله موضوع روز باشد، به نظرم بر خورد ژورناليستي در پرداخت ادبي از آن، كار صحيحي نيست. صرف اشاره به اتفاق مورد نظر يا چند شخص و چهره متضمن ماندگاري اثر نيست چون ممكن است وقتي كه موج خبري آن موضوع فروكش مي كند، چراغ اثر توليد شده هم كم سو شود.
- علي محمد مودب در باره «شعر انقلاب»در بين شاخه هاي مختلف فرهنگي و هنري، شعر را شايد بتوان وفادارترين هنر به انقلاب اسلامي دانست كه همواره بيشترين نمود از حوادث و شخصيت هاي انقلاب اسلامي را در درون خود منعكس كرده است.
شعر انقلاب اسلامي هستي شناسي انسان و نيز جهان آرماني اي كه انقلاب اسلامي آن را ارائه داد، به درستي در درون خود به تصوير كشيد به طوري كه اگر امروز بخواهيم امروزمان را نقد كنيم و نسبت مان را با انقلاب بسنجيم، شعر بدون شك يكي از مهم ترين موضوعاتي است كه در دسترس ماست. شعراي انقلاب اسلامي به نظر من پيشروترين هنرمنداني بوده اند كه آرمان هاي انقلاب اسلامي را تاكنون رصد كرده و در راه تحقق آن ها گام برداشته اند و از قضا هميشه نيز دست به نقد بودند.
انقلاب اسلامي حقيقتي است كه در جهان كنوني هواخواهان زيادي دارد اما اين هواخواهي تنها به واسطه شخصيت هاي سياسي موجود در آن است. به نظرم زمان آن رسيده است كه انقلاب اسلامي با هنرمندان و متفكران خود نيز به جهان شناسانده شود تا منظومه فكر انقلاب را با اين شكل نيز بتوانيم منتقل كنيم.
- راضيه رجايي در باره شعر «بيداري اسلامي»متاسفانه تعداد كمي از شاعران در اين باره شعر سرودند. خيلي از آنها دغدغه اش را دارند و با حركت مردم منطقه موافق هستند اما هنوز ضرورت سرودن شعر در اين باره را درك نكرده اند كه شعر بگويند.
- فاطمه ناني زاد در باره «تعامل ميان شاعران»امروز متوجه مي شويم كه طواغيت منطقه و جهان چرا تا اين حد از انقلاب اسلامي ما هراس داشتند، امروز اين مهم بيشتر قابل درك است زيرا هر حركتي شايد آغازش سخت باشد- آن هم به دليل نبود الگو- اما كشور ما اين مهم را به سرانجام رساند و توانستيم الگويي به جهان اسلام ارائه دهيم كه مي توان مستقل از تمام طاغوت ها بود و كشور را اداره كرد و نيازي به حضور ابرنكبت ها نيست. كشور ما ايران اين حركت را آغاز كرد و كشورهاي منطقه با الگو گرفتن از اين حركت توانستند امروز بيش از هر زمان ديگري خود را به آرمان هاي ما نزديك كنند و اين طاغوت ها را بيشتر از هر زمان ديگري مي ترساند ما نيازمند تعامل فرهنگي هستيم و بايد كشورهايي كه به تازگي حركت و قيام مي كنند را حمايت كنيم، نگاه آنها به ماست و نياز دارند حمايت شده تا در مسير انتخاب شده خود پيش روند.
- مرتضي نوربخش در باره «ادبيات بيداري»هر جا ستمي رخ دهد، ادبيات پايداري متولد مي شود و نبايد تصور كرد كه ادبيات پايداري منحصر به ايران است كشورهايي چون افغانستان، فلسطين و عراق هم كه با ستمگران برخورد داشتند و دارند، ادبيات پايداري دارند و در اين زمينه آثاري پديد آوردند. با نگاهي عميق به ادبيات پايداري در مي يابيم كه اين شاخه ويژه از ادبيات در كشور ما پس از جنگ شكل گرفت. بايد ادبيات پايداري را به دو دوره تقسيم كنيم؛ دوره اي كه در حال جنگ با رژيم بعث عراق بوديم و دوره اي كه آتش بس اعلام شد و وارد مرحله صلح شديم. شاعران ايام جنگ از احساسات شان مايه مي گرفتند. در ميان شعرهايي كه در دوره دفاع مقدس سروده شده اند، كمتر شعري را مي توان يافت كه احساسات بر آن غلبه نداشته باشد. از اين رو بايد گفت در اين دوره، شعار بر شعر غلبه كرده بود اما دوره بعد از جنگ دوره اي نو براي ادبيات پايداري است. در اين مرحله شاعران به شعريت شعر روي آوردند و دريافتند كه بايد شعرهايي جان دار بسرايند كه بيانگر روزگار جنگ باشد و از نظر فني نيرومند باشند.
منبع : سايت تبيان
براي مشاهده اشعار فاضل نظري كليك كنيد
براي مشاهده اشعار علي محمد مودب كليك كنيد