رحيم فردين از مهندسان ايراني ساكن سوئيس، به مناسبت فرارسيد سالروز شهادت استاد شهيد مرتضي مطهري، دلنوشتهاي تحت عنوان «استادِ مطهردل» سروده و با صداي خود دكلمه كرده است:
آنگاه كه آب گلآلود ميشد
و گوهري ناب در ميان مصنوعاتي رخشنده
گم شدن مينمود،
مردي فرزانه به آب زد.
كاويد و پژوهيد
با هر گونه فشاري كه روا گشت، نلغزيد
و ديري نپاييد
كه گهر بر كف و از آب برون خاست
چرخيد و نشان داد
در پرتوِ خورشيد
كيان دُرّ يگان را ...
عهدي كه در باغ
هر علفي سبز، غرضمند و كانا
ادعاي كهن درختي را داشت كه شيرين ميوههاي بهشتي را خواهد داد
مردي قلم داس كرد و آستين بالا زد
هرزهها را چيد و باغباني گرفت
و گلستان را زنده كرد و چمن را دوباره آراست
در نبود بلبلي گلشيفته، خود به نغمهسرايي پرداخت
كه انسان چيست و كاملش كيست
يعني كه هر كس به كسي نازد، ما هم به علي نازيم
و گل را نبايد از بستان جدا كرد و سوا ديد.
از وحي و نبوت
تا حجاب و توحيد
هر چه را جاي خود آورد و نشانيد.
در قوت و عزت، امكان بقا ديد
چون كبر و كژي را نتوان كرد بسي پند و نصيحت ...
استادِ مطهردل اگر نيست، كلامش
در سينه اين ملت آزاده جوان است
راهي كه همي رفت، همان نهجِ كرامت
باشد كه ز «فردين» بود اين بوسه به پايش
منبع : سايت فارس نيوز