دوشنبه ۱۲ اسفند ۹۸ | ۱۹:۵۸ ۲۹ بازديد
سوال : چرا زبان فارسي را ياد مي گيريم؟
پاسخ : /با سلام و اداي احترام/
بايد خدمت شما دوست عزيز عرض كنم كه اساس يادگيري زبان و درست سخن گفتن و درست نوشتن ، تمرين و ممارست است نه آموختن دستور زبان . كسي زبان را درست ميآموزد كه بسيار بشنود ، بسيار سخن بگويد ، بسيار بخواند ، و بسيار بنويسد و البته در همه آنها دقت گمارد.همچنين بهتر است بدانيم كه براي شناخت درست و علمي زبان و براي جلوگيري از نابساماني و گزينشهاي نابجاي واژهها و عملكرد درست در واژهسازي در مقابل مفاهيم جديدي كه وارد جامعه ميشوند يا در جامعه پديد ميآيند و نيز در مدارس و سازمانهاي انتشاراتي براي توجيه و روشنگري تصحيحاتي كه در نوشتهها و مقالهها و كتابها به عمل ميآيد و نيز براي سهولت يادگيري زبانهاي بيگانه ، آموختن دستور ، اگر ضرورت نداشته باشد ، سودمند است و سودمندي آن در حدي است كه ما را وادار ميكند دستور ياد بگيريم و درست هم ياد بگيريم . . . مؤيد باشيد.
منظور از اين بيت زيبا اين است كه « آنگاه كه من به عرصه وجود پاي ننهاده بودم و چون طفلي در گهواره عدم و نيستي در خوابي ناز به سر ميبردم تو اشارتي كردي از روح خود در من دميدي و تقدير تو بر اين شد كه من نيز به دست با كفايت تو خلق شوم و از اين خواب سر بردارم و چشم به دنياي وجود باز نمايم. » مؤيد باشيد
بايد خدمت شما دوست عزيز عرض كنم كه اساس يادگيري زبان و درست سخن گفتن و درست نوشتن ، تمرين و ممارست است نه آموختن دستور زبان . كسي زبان را درست ميآموزد كه بسيار بشنود ، بسيار سخن بگويد ، بسيار بخواند ، و بسيار بنويسد و البته در همه آنها دقت گمارد.همچنين بهتر است بدانيم كه براي شناخت درست و علمي زبان و براي جلوگيري از نابساماني و گزينشهاي نابجاي واژهها و عملكرد درست در واژهسازي در مقابل مفاهيم جديدي كه وارد جامعه ميشوند يا در جامعه پديد ميآيند و نيز در مدارس و سازمانهاي انتشاراتي براي توجيه و روشنگري تصحيحاتي كه در نوشتهها و مقالهها و كتابها به عمل ميآيد و نيز براي سهولت يادگيري زبانهاي بيگانه ، آموختن دستور ، اگر ضرورت نداشته باشد ، سودمند است و سودمندي آن در حدي است كه ما را وادار ميكند دستور ياد بگيريم و درست هم ياد بگيريم . . . مؤيد باشيد.
سوال : لطفا اين بيت را : « من خفته بدم به ناز در كتم عدم حسن تو به دست خويش بيدارم كرد » به فارسي معيار امروزي بنويسيد. با تشكر
پاسخ : با سلام و اداي احتراممنظور از اين بيت زيبا اين است كه « آنگاه كه من به عرصه وجود پاي ننهاده بودم و چون طفلي در گهواره عدم و نيستي در خوابي ناز به سر ميبردم تو اشارتي كردي از روح خود در من دميدي و تقدير تو بر اين شد كه من نيز به دست با كفايت تو خلق شوم و از اين خواب سر بردارم و چشم به دنياي وجود باز نمايم. » مؤيد باشيد