16نشانه كه وقتش رسيده شغلتان را ترك كنيد دوشنبه ۱۲ اسفند ۹۸ | ۱۹:۵۸ ۳۱ بازديد
سوال : منظور از آرايه ترصيع چيست
پاسخ : با سلام و اداي احترام
از نظر لغئي به معناي « گوهر نشان كردن » و از لحاظ علم بديع به صنعتي گفته مي‌شود كه كلمات مصراعي با مصراع ديگر يا جمله‌اي با جمله ديگر در وزن و حروف آخر يكي باشد. مانند:
/ صبا فراش باغ و بوستان شد ----------- هوا نقاش راغ و گلستان شد /
اضافه تشبيهي اضافه‌اي است كه در آن بين مضاف و مضاف‌اليه تشبيه و همانندي وجود داشته باشد. يعني مضاف را به مضاف‌اليه تشبيه كنند. مانند « لب لعل » و يا بر عكس مضاف‌اليه را به مضاف تشبيه كنند . مانند « لعل لب ».
اضافه استعاري ، كه در آن ، مضاف در غير معني حقيقي خود به كار مي‌رود چنان كه كلمه « دست » در جمله زير به معناي « حوادث » به كار رفته است .
« دست روزگار ، سنگ جدايي بين ما را انداخت. »
فرق بين اضافه تشبيهي و استعاري آن است كه در اضافه تشبيهي « مشبه و مشبه‌به » كه همان مضاف و مضاف‌اليه هستند هر دو ذكر مي‌شوند در حالي كه در اضافه استعاري «مشبه» مي‌آيد و به جاي «مشبه‌به» از لوازم و متعلقات لآن چيزي ذكر مي‌گردد. چنان كه در تركيب «دست روزگار» روزگار كه به انسان تشبيه شده ، يعني مشبه است ، ذكر گرديده اما انسان كه مشبه‌به است نيامده و به جاي آن دست كه از متعلقات است ذكر گرديده . همچنين است اضافه‌هاي «دست صبــا» و « زلف سمن» . مؤيد باشيد .
از نظر لغئي به معناي « گوهر نشان كردن » و از لحاظ علم بديع به صنعتي گفته مي‌شود كه كلمات مصراعي با مصراع ديگر يا جمله‌اي با جمله ديگر در وزن و حروف آخر يكي باشد. مانند:
/ صبا فراش باغ و بوستان شد ----------- هوا نقاش راغ و گلستان شد /
سوال : فرق بين اضافه هاي استعاري و تشبيهي(تعلقي و غيرتعلقي) چيست و چگونه مي توان آنها را از يكديگر تشخيص داد؟
پاسخ : با سلام و اداي احتراماضافه تشبيهي اضافه‌اي است كه در آن بين مضاف و مضاف‌اليه تشبيه و همانندي وجود داشته باشد. يعني مضاف را به مضاف‌اليه تشبيه كنند. مانند « لب لعل » و يا بر عكس مضاف‌اليه را به مضاف تشبيه كنند . مانند « لعل لب ».
اضافه استعاري ، كه در آن ، مضاف در غير معني حقيقي خود به كار مي‌رود چنان كه كلمه « دست » در جمله زير به معناي « حوادث » به كار رفته است .
« دست روزگار ، سنگ جدايي بين ما را انداخت. »
فرق بين اضافه تشبيهي و استعاري آن است كه در اضافه تشبيهي « مشبه و مشبه‌به » كه همان مضاف و مضاف‌اليه هستند هر دو ذكر مي‌شوند در حالي كه در اضافه استعاري «مشبه» مي‌آيد و به جاي «مشبه‌به» از لوازم و متعلقات لآن چيزي ذكر مي‌گردد. چنان كه در تركيب «دست روزگار» روزگار كه به انسان تشبيه شده ، يعني مشبه است ، ذكر گرديده اما انسان كه مشبه‌به است نيامده و به جاي آن دست كه از متعلقات است ذكر گرديده . همچنين است اضافه‌هاي «دست صبــا» و « زلف سمن» . مؤيد باشيد .