نشاني

نشاني ام
اتاق كوچكي است
با پنجره اي بزرگ ، گشوده به دورهاي گم
و سقف كوتاهي ، براي خيره شدن ، به آرزوهاي
بلند
و ديوارهايي سرشار از عكس هاي خدايي
با جمجمه اي ضخيم
و ذهني تاريك در تدارك انتقام
تا اينكه
با نورهاي تازه مي وزي و
پر مي كني اتاق كوچكم را
از گرمي فنجان شير و
سپيدي دستمال و
شستي و بوم و رنگ
و تصور تمام قد خويشتنت