فال قهوه

به خانه مي دوم
مي دوم و تمام راه
پر از طنين ناقوس صداي زني فال قهوه فروش از محله ي جلفاست
مي دوم و مي دوم تا به ياد بياورم
شعر كودكانه اي را : دويدم و دويدم
سر كوهي رسيدم
دو تا خاتونو ديدم
يكي به من نون داد
يكي به من شراب داد
حالا هروله مي روم
سرمست
و خانه دور مي شود