من گيج

گريز مي زني به كوچه ي تاريك
گريه نمي كنم
ماه مي دود پا به پاي تو
غبطه نمي خورم
غرق مي شوي
در تراوش مهتاب
هنوز نمرده ام از رشك
من
گيج - گيج
پرت مي شوم روي دو پايم واين راه
كه گشوده مي شود به هزاران عقوبت تاريك
من شوكه مي شوم
و طعم بي نظير رهايي
چه تلخ مي دود انتهاي زبانم