دوشنبه ۱۲ اسفند ۹۸ | ۱۹:۵۶ ۳۰ بازديد
جبين فراز كبكبه يا ويران
سرگرم آن شقايق دورم
اين چشمه
از شناي كه مي رويد عطر و آب
تاوان
آتشي كه تاب مي دهد انسان
مهلت نمي دهند
گاهي كه نوبهار
از كاسه ي گداي گذر نيز
پرهيز مي كند
تاوان آتشي كه تاب مي دهد انسان
پاييز
نام ديگر دنياست
درياچه ي مهاجرت قو
پروا كه مي كند نشانه ي پرواز
تاوان آتشي كه تاب مي دهد
انسان
اكنون
چنان زلال مي وزد از دريا
كز چاربند حواصيل
بال پريدن از تو بلند است
تاوان آتشي كه تاب مي دهد انسان