چهره دو

پشت حصير پنجره ديوار روبرو تنهاست
پشت حصير پنجره ديوار روبرو زنداني ست
ديوار زنداني فرياد مي زند
آه اي حصارهاي حصيري
اي كودكان خواب آلود
من كودكانه برمي خيزم
مي بينم
گلدانهاي پر گل
گلهاي نارنجي
در سايه خواب مي بينند
پشت حصير پنجره
من خاموشم
خاموش
مادرم نمازش را خوانده ست
ديورا روشنست
اين حصار حصيري
طومار شعر طولاني را بر مي چيند
من سيگاري
بر لب
مادرم را مي بينم كه بر مي گردد
مي خندد
چادرش رابر كمر مي بندد
ماهي ها در حوض
نزديك فواره
نان ريزه ي ستاره هايش را مي بينند
و دعايش مي كنند