شك هاي شبانه

شكهاي شبانه اي يگانه ترين
زيباترين شكهاست
شكهاي شبانه خانه را خواهد آشفت
شكهاي شبانه اي يگانه ترين
ما را به تمام رودها خواهد پيوست
من مست و پريده
رنگ از دريا مي آيم
تا در تو نبينم آن پريشاني ها را
اي شط برهنه اي به سينه ي من
گيسوي تورودي از ستيغ بهار
بر صخره ي خرد پر هياهويي
گيسوي تو باد را پريشان خواهد كرد
شكهاي شبانه روز را خواهد آشفت
كاكايي مرده اي پريشان گيسو
شكي ست
افروخته در
مسير طوفاني
اي عريان اي نهال نيرومند
اي خون پرنده هاي دريايي
بر سينه ي من تمام گيسوي تو
بارانيست بر بهار عرياني
شكهاي شبانه در زمانه ي شك
زيباترين شكهاست