سه شعر از سه شاعر معاصر

مشاور شركت بيمه پارسيان

سه شعر از سه شاعر معاصر

۳۳ بازديد

عيد آمد "مهدي‌ اخوان‌ ثالث‌ (م‌. اميد)"

عيد آمد و ما خانه خود را نتكانديم
گردي‌ نسترديم‌ و غباري‌ نفشانديم‌

ديديم‌ كه‌ در كسوت‌ بخت‌ آمده‌ نوروز
از بيدلي‌ او را ز در خانه‌ برانديم‌

هر جا گذري‌ غلغله شادي‌ و شورست‌
ما آتش‌ اندوه‌ به‌ آبي‌ ننشانديم‌

آفاق‌ پر از پيك‌ و پيام‌ست‌، ولي‌ ما
پيكي‌ ندوانديم‌ و پيامي‌ نرسانديم‌

احباب‌ كهن‌ را نه‌ يكي‌ نامه‌ بداديم‌
و اصحاب‌ جوان‌ را نه‌ يكي‌ بوسه‌ ستانديم‌

من‌ دانم‌ و غمگين‌ دلت‌، اي‌ خسته‌ كبوتر
سالي‌ سپري‌ گشت‌ و ترا ما نپرانديم‌

صد قافله‌ رفتند و به‌ مقصود رسيدند
ما اين‌ خرك‌ لنگ‌ ز جوئي‌ نجهانديم‌

ماننده افسونزدگان‌ ره‌ به‌ حقيقت‌
بستيم‌، و جز افسانه بيهوده‌ نخوانديم‌

از نه‌ خم‌ گردون‌ بگذشتند حريفان‌
مسكين‌ من‌ و دل‌ در خم‌ اين‌ زاويه‌ مانديم‌

طوفان‌ بتكاند مگر «اميد» كه‌ صد بار
عيد آمد و ما خانه خود را نتكانديم‌

 

بر آستانِ بهاران‌ "نادر نادرپور"

من‌ آن‌ درختِ زمستاني‌، بر آستانِ بهارانم‌
كه‌ جُز به‌ طعنه‌ نمي‌خندد، شكوفه‌ بر تنِ عُريانم‌

ز نوشخندِ سحرگاهان‌، خبر چگونه‌ توانم‌ داشت‌
مني‌ كه‌ در شبِ بي‌پايان‌، گواهِ گريه بارانم‌

شكوِ سبز بهاران‌ را، برين‌ كرانه‌ نخواهم‌ ديد
كه‌ رنگِ زردِ خزان‌ دارد، هميشه‌ خاطرِ ويرانم‌

چنان‌ ز خشمِ خداوندي‌، سرايِ كودكي‌ام‌ لرزيد
كه‌ خاكِ خفته‌ مبدّل‌ شد، به‌ گاهواره جُنبانم‌

درين‌ ديارِ غريب‌ اي‌ دل‌، نشانِ رَه‌ ز چه‌ كس‌ پرسم‌؟
كه‌ همچون‌ برگِ زمين‌ خورده‌، اسيرِ پنجه طوفانم‌

ميانِ نيك‌ و بدِ ايّام‌، تفاوتي‌ نتوانم‌ يافت‌
كه‌ روزِ من‌ به‌ شبم‌ ماند، بهارِ من‌ به‌ زمستانم‌

نه‌ آرزويِ سفر دارد، نه‌ اشتياقِ خطر كردن‌
دلي‌ كه‌ مي‌تپد از وحشت‌، در اندرونِ پريشانم‌

غلامِ همّت‌ خورشيدم‌، كه‌ چون‌ دريچه‌ فرو بندد
نه‌ از هراسِ من‌ انديشد، نه‌ از سياهيِ زندانم‌

كجاست‌ بادِ سحرگاهان‌، كه‌ در صفايِ پس‌ از باران‌
كُند به‌ يادِ تو، اي‌ ايران‌! به‌ بويِ خاكِ تو مهمانم‌.

 

اي‌ عيدِ كهنسال‌… "محمد قهرمان‌"

يك‌ سال‌ اگر حسرتِ نوروز كشيديم‌
چنگي‌ به‌ دل‌ ما نَزَد اين‌ عيد كه‌ ديديم‌

ديديم‌ بسي‌ خنده بي‌رنگ‌ به‌ لبها
يك‌ خنده برخاسته‌ از دل‌ نشنيديم‌

ما گوشه‌نشينان‌ كه‌ رهِ كوچه‌ ندانيم‌
چون‌ باد ازين‌ خانه‌ بدان‌ خانه‌ دويديم‌

يك‌ بوسه‌ نچيديم‌ ز رخسارِ نكويان‌
وز غبن‌، چه‌ بسيار لب‌ خويش‌ گزيديم‌

آتش‌ ز دل‌ خاك‌ دماندند جوانان‌
از آتشِ افروخته‌، چون‌ دود رميديم‌

سُرخيت‌ ز من‌، زرديِ من‌ از تو نگفتم‌
مانندِ شرر از سرِ آتش‌ نپريديم‌

چون‌ ماهيِ زندانيِ در تُنگِ بلورين‌
رفتيم‌ ز هر سوي‌ و به‌ ديوار رسيديم‌

دلمرده‌ كجا و سرِ سَير و هوسِ گشت‌؟
گامي‌ دو سه‌ در خانه خود هم‌ نچميديم‌

با اينهمه‌، پيوند گسستيم‌ اگر از جان
‌اي‌ عيد كهنسال‌، دل‌ از تو نبريديم‌

براي مشاهده اشعار مهدي اخوان ثالث كليك كنيد

براي مشاهده اشعار نادر نادرپور كليك كنيد

براي مشاهده اشعار محمد قهرمان كليك كنيد


تا كنون نظري ثبت نشده است
امکان ارسال نظر برای مطلب فوق وجود ندارد