بربند

پر شِكوه‌تر از سارهاي بر درخت است
پيراهن تنها كه روي بند رخت است

پيراهني كه پيش از اين سر مي‌نهاده‌ست
بر شانه‌ي پيراهنت، حالا چه سخت است-

تنها بماند مثل من: در بند، بي تو…
تو كه خيالت از من و اين عشق، تخت است!

پيراهنم مي‌داند از من بهتر اين را:
بر باد رفتن، قسمت ِ هر تيره‌بخت است

از غصه حلق‌آويز شايد كرده خود را
پيراهني ديدي اگر بر بند رخت است