ارديبهشت

بيدار شد از خواب، ديد ارديبهشت است
آب و هوا سرشار از عطر فرشته‌ست

در بركه‌ي چشمان تو گم كرد خود را
از ياد برد آهسته آهسته كه زشت است

فهميد در لبخند تو رازي ست پنهان
پيشاني‌ات پيداتر از هر سرنوشت است

يك عمر بذر كينه در دل كاشت اما
عشق تو توفان بود و زد بر هرچه كشت است…

تنها نمي‌ماندي نبودم، بركه‌ي من!
دنيا پر از ما جوجه اردك‌هاي زشت است